شیوع فساد اخلاقی

« مردم برای فجور پیمان برادری می بندند و دین داری برخی موجب انزوای آنان از دیگران می شود و با دروغ گفتن عزیز و محبوب می شوند و محبت تنها بر زبان ها به كار می رود و دل های مردم با یكدیگر كینه دارد». آنچه از این حدیث و احادیث مشابه دیگر می توان به دست آورد، اینکه انگیزه های روابط اجتماعی، انگیزه هایی الاهی و انسانی نیست و كمك رسانی مادی و معنوی به انسان ها هدف نمی باشد. محبت ها و دوستی ها واقعی نیست. عشق و علاقه وارسته از مسائل مادی در میان نیست؛ دوستی ها صوری و بر اساس مسائل پوچ و زودگذر است. پیوندها برای دستیابی به عیش و عشرت و فساد آلودگی است؛ یگانگی ها زبانی و ظاهری است و بیگانگی ها ریشه ای و عمیق.

در حدیث دیگری می خوانیم: « می بینی مردان خود را برای مردان آماده ساخته و زنان برای زنان و خواهی دید كه زن و مرد از عمل نامشروع امرار معاش می كنند و زنان هم چون مردان به برپایی مجالس اقدام می كنند».(1)

« و نیز می بینی كه زن با شوهر خود همدست شده تا با دیگر مردان مباشرت كند و خواهی دید كه بیشتر مردم و بهترین خانواده ها، آن هایند كه زنان را در بی بند و باری یاری كنند».(2)

سستی ارزش ها و رواج گناهان

در این دوران معیار ارزش، سرمایه و پول می شود که هر كس در این میدان پیشتر باشد، ارزشمندتر است و بالعکس ارزش های الهی و معنوی كه بالاترین ارزش هاست، چیزی به حساب نمی آید و مورد توجه قرار نمی گیرد. امام علی علیه السلام در حدیثی این سستی ارزش ها و رواج گناهان را این چنین توصیف می کند: « جوان آن ها بدخو و هر كه با آن مردم در آمیزد، گنهكار باشد. دانشمند آنان منافق و قاریان قرآن دروغ گویند. كوچكان، بزرگان را احترام نكنند و توانمندان فقیران را پوشش ندهند».(3)

بارندگی های زیان بار

در حدیثی از امام علی علیه السلام آمده است: « [در آن دوران] باران می بارد، ولی زمین ثمره نمی دهد».(4) بر هم خوردن سیستم جوی از تحولات خاص این دوران است که آسمان یا نمی بارد و یا اگر ببارد، در غیر فصل خود می بارد كه خود زیان های دیگری را به بار می آورد و از مهم ترین زیان ها ویرانی كشاورزی و محصولات آن است.

شیوع گرانی

با رواج گناهان، ظلم و چپاول و بیداد حاكمان و ... پدیده گرانی جوامع را تسخیر می سازد. امام صادق علیه السلام در حدیثی می فرماید: « در آن زمان مؤمنین به گرسنگی مبتلا می شوند و علت آن بالا رفتن قیمت اجناس است؛ به گونه ای كه توان خرید مایحتاج اولیه خود را از دست می دهند».(5)

سردی عواطف

در این دوران انسان ها اگرچه به ظاهر به هم نزدیک هستند، اما پیوندهای انسانی استواری وجود ندارد و زندگی بر محور حق و ارزش های انسانی دور نمی زند. انسان ها به ظاهر در كنار یكدیگر و در یك اجتماع زندگی می كنند، اما دل ها و فكرها در كنار هم نیست و ناسازگاری ها و تضادهای مادی مانع نزدیكی و همدلی مردمان است « و این در هنگامی است كه دنیا هرج و مرج شده و برخی بر دیگری گردن كشی كرده؛ در آن زمان بزرگسالان بر خردسالان رحم نكرده و نیرومندان بر ضعیفان؛ آنگاه است كه خداوند او را به خروج رخصت می دهد».(6)

تسلط اغنیاء

بیشترین فاجعه دردناك و بحران عظیم حیات انسانی پیش از ظهور، به ظلم اقتصادی باز می گردد و ریشه ظلم های اقتصادی در سرمایه داری نهفته است. اكثریت انحراف ها و كجروی ها و سقوط ها یا مستقیماً زائیده نظام و تفكر سرمایه داری است و یا از لوازم جدایی ناپذیر زندگی اشرافیگری. « مردم همراه قدرت های غالب اند (خواه سیاسی و خواه اقتصادی) ... و مردم و مجلس ها و جمعیت ها همه دنباله رو سرمایه دارانند».(7)

جنگ ها

فتنه ها و آشوبگری ها و جنگ های فراوانی قبل از ظهور منجی بشریت رخ می دهد و انسان های پشت پا زده به نعمت های الهی، در اثر دوری هر چه تمام تر از ارزش های انسانی همانند حیوانات به جان یكدیگر افتاده و جان و مال و هستی همدیگر را به مخاطره می افكنند، ظلم و ستم همه گیر می شود؛ به گونه ای كه هیچ كس از ابناء بشر برای خود پناهگایی نمی یابد و به هر طرف رو می كند، از سیلی ظلم زمانه در امان نمی باشد. رسول خدا صلی الله علیه و آله در حدیثی با توصیف این اوضاع می فرماید: « جنگ و آشوبی در شام شما را فرا گیرد كه هر زمان از یك طرف آرام شود، از جانب دیگر شعله گیرد و این فتنه تمامی ندارد تا موقعی كه منادی از آسمان ندا می كند كه همانا امیر شما فلان [مهدی ـ ارواحنا فداه ـ] است».(8)

.(9)

استبداد

« در آن هنگام گروهی بر مردم حكومت خواهند كرد كه اگر سخنی بگویند، كشته می شوند و اگر سكوت كنند همه چیزشان مباح می شود تا آنكه همه هستی آنان را از برای خود قرار دهند».(10) وقتی روابط انسانی بر اساس مادیات باشد و ضابطه در رابطه ها سود و افزایش سرمایه و بازدهی شود، استثمار، معیار اصلی رابطه ها می شود و طبقات اجتماعی هر كدام به نوعی تلاش می كنند تا حق دیگران را ببرند. در نتیجه جامعه انسانی به جنگلی از حیوانات تبدیل شده است و مردمان به گرگ هایی تبدیل می شوند که به جان هم افتاده و حكومت ها به درندگانی كه به جان ملت ها افتاده و از خون و پوست و گوشت و استخوان هایشان تغذیه می كنند. در این زمان طبقات متوسط جامعه طعمه طبقه سلطه طلب و حاكم و سرمایه دار می شود که بینوایان در این جامعه ها در حكم مردگانند، نه برای آنان رمقی مانده است و نه قدرت عرض وجود و نه جانی برای طلب حق خویش دارند.

پی نوشت:

1. كافی، ج 8 ص 38.

2. همان، ص 39.

3. نهج البلاغه، ص 729.

4. كنز العمال،ج 14 ، ص 243.

5. غیبت نعمانی، باب 14، ح 5؛ كمال الدین، ص 649، ح 3.

6. كفایة الاثر، 151.

7. منتخب الاثر، ص 429.

8. كنز العمال ،ج11 ص 258.

9. غیبت نعمانی، ص 235.

10. منتخب الاثر، ص 432.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: